Meadhbh McNutt: Kun je ons een glimp geven van de processen achter 'Tricks of the Trade'?
Jan McCullough: Ik ben al heel lang gefascineerd door constructie- en montageruimtes – industrieterreinen, werkplaatsen, garages enzovoort. Tijdens mijn recente residentie bij IMMA raakte ik vooral geïnteresseerd in hun opstelling en de ad-hocstructuren die erin werden gecreëerd. De grotere studio bij IMMA moedigde een sculpturale benadering aan, en toen de residentie werd opgeschort vanwege de pandemische beperkingen, waren Peter Mutschler en Alissa Kleist buitengewoon vriendelijk in het bieden van ruimte en ondersteuning om het project verder te ontwikkelen, als onderdeel van het PS² Freelands Foundation Artist Program . Mijn proces begint altijd met beelden. Als ik in een kleinere ruimte ben, maak ik maquettes en projecteer ik kleine collages op de muren, om te zien hoe ze eruit zouden zien op grote schaal. Het is leuk om direct een grote afbeelding te maken die in realtime kan worden gewijzigd - een soort 3D-collage.
MM: De installaties kwamen me eigenlijk voor als 3D-collage, zelfs als ik er doorheen liep. Je hebt in eerder onderzoek gebruik gemaakt van forums voor huisontwerp en workshops voor visionboards. Voelde het anders om een ruimte te verkennen die zo direct verband houdt met je eigen praktijk?
JM: Dat deed het echt. Het was de eerste keer dat ik mijn eigen foto's als uitgangspunt voor mijn onderzoek gebruikte. Ik heb een groeiend archief van gevonden beelden die ik gebruik voor aantekeningen, collages en voorbereidende schetsen. Ik heb altijd [mijn eigen] foto's tentoongesteld als laatste objecten, maar ik had sterk het gevoel dat deze tentoonstelling niet alleen maar een verhalende fotoserie zou worden. Ik wilde verder gaan om de tactiele ervaring van sculpturale objecten te recreëren.
Ik ben geïnteresseerd in de camera als instrument om de ruimte te ontleden. Ik gebruik een krachtig flitspistool dat objecten reduceert tot contouren en kleurblokken en selectieve details eruit haalt. Veel van de abstracte vormen in de show zijn afkomstig van collages met flitsfoto's - het getordeerde metaal en de stalen en houten constructies. Het is vreemd om terug te kijken naar de bronfoto's. Soms herinner ik me ze alsof ze allemaal tot dezelfde ruimte behoren, ook al zijn ze op verschillende locaties genomen. Zo is de structuur in de middelste kamer gebaseerd op foto's van verschillende werkplekken, steigers en ladders. Toen ik terugkeek naar de bronbeelden, merkte ik dat het collageproces mijn herinnering aan de originele structuren had veranderd.
De enige foto's in de tentoonstelling vormen een drieluik uit een serie uit 2011 genaamd 'Garage', jaren geleden gemaakt in de doe-het-zelf-werkruimte van mijn grootvader. Ik hield die foto's vast omdat er iets was dat me er steeds weer naar terugbracht. Het was geen sentimentele studie; het was gewoon een van de eerste bouwruimtes die me opviel. Er was iets intiems en bijna kinderlijks aan die ervaring om rond die objecten te lopen. Het was alsof je door iemands hol liep en je was niet zeker van de functie van de machines - dingen die op tafels en vloeren waren uitgestald. Ik wilde dat in het werk weerspiegelen, verwijzend maar uiteindelijk verder gaand dan functionaliteit.
MM: Hoe was je samenwerking met Wendy Erskine aan het boekje, Instructies voor de montage van de werkruimte, tot stand komen?
JM: Ik wilde een abstract antwoord geven op 'Tricks of the Trade' dat ruimte zou laten voor kijkers om hun eigen interpretatie te geven. De samenwerking met Wendy was zo voedzaam en opwindend. We hadden elkaar nog nooit eerder ontmoet, maar ik vond het geweldig Sweet Home (2018), haar verhalenbundel. Er werd een bepaald verhaal genoemd slotenmakers dat was me echt bijgebleven.
Ik heb Wendy een pakket met items gepost zodat we een tactiele samenwerkingservaring konden hebben. Het pakket bevatte foto's, collages en een lijst met dingen die ik in de studio had en die ik als menu voor het project had gebruikt: gekookte lijnolie, houten latten, multiplexresten, glansverf (gum roze en balpenblauw), schroefdozen ... Ik wilde dat ze volledige creatieve vrijheid had om te doen wat ze wilde met die inventaris. Haar broer heeft een werkplaats en ze belde en vroeg hem om haar alle dingen te beschrijven die op zijn bureau lagen. Ze kwam bij me terug met de tekst en ik vond het geweldig. Het is alsof je op de plek wordt gedropt; je kunt het bijna ruiken.
Ik ben duidelijk geïnteresseerd in de educatieve kwaliteit van fotografie en hoe het een bepaalde manier van interactie met de ruimte voorschrijft, maar het is geweldig om samen te werken met iemand als Wendy die dat in een andere richting kan brengen. Het boekje werd gefinancierd door de Freelands Foundation in Londen en ontworpen door Sean Greer van de studio Nongraphic. Ik wist dat ik wilde dat de tekst iets tastbaars zou zijn voor de kijker om mee naar huis te nemen, en om die tastbaarheid te vertalen in de digitale versie. Sean en ik wisselden foto's uit van hardwareverpakkingen in termen van kleuren en lettertypen, en doe-het-zelfinstructiepamfletten voor vouwen.
MM: Wat biedt de toekomst voor uw praktijk?
JM: Ik heb zojuist een residentie van een maand afgerond bij Light Work in Syracuse, New York, in samenwerking met IMMA – op afstand, vanwege de lockdown. Ik had het geluk dat ik vorig jaar voor een onderzoeksreis naar Amerika ging. Lockdown sloeg toe slechts twee dagen voordat ik terug zou vliegen om nieuw werk te schieten. Het zou geweldig zijn om weer naar buiten te gaan, maar het eerste onderzoek zal hoe dan ook niet verloren gaan. Ik zal doorgaan met het verkennen van de rituelen en ritmes van constructie op andere locaties. Voor mij is fotocollage de meest praktische manier van tekenen. Ik ben geïntrigeerd door de manier waarop de camera vormen herconfigureert. In februari ging ik helemaal terug naar de basis en heb ik de hele maand gewijd aan schetsboeken. Ik heb altijd fotografische schetsen en collages gemaakt, maar pas sinds kort besef ik hoe belangrijk het proces is voor het uiteindelijke werk. Het is misschien het beste te omschrijven in termen van tuinieren: je plant de bollen in de winter en zes maanden later verschijnen ze als iets onverwachts.
Meadhbh McNutt is een Ierse kunstschrijver wiens werk kritiek, creatief schrijven en kritische theorie doorkruist.
Jan McCullough is een kunstenaar uit Noord-Ierland die werkt met fotografie, beeldhouwkunst en installaties.
janmccullough.co.uk
@jan.mccullough
'Tricks of the Trade' duurt nog tot 1 mei 2021 bij CCA Derry~Londonderry.
