SEÁN KISSANE BESPREEKT EEN TENTOONSTELLING BIJ IMMA DIE DE ERFENIS VAN EEN IERSE MODERNISTISCHE BEELDHOUWER VIERT.
Momenteel te zien op IMMA, 'Hilary Heron: A Retrospective' viert het baanbrekende werk van de in Dublin geboren modernistische beeldhouwer Hilary Heron (1923 – 1977). Dit is de eerste grote tentoonstelling van Herons werk sinds 1964 en brengt kunstwerken uit nationale en internationale collecties samen. Deze retrospectieve maakt deel uit van de serie IMMA Modern Masters en probeert de kritische verwaarlozing van Herons werk in de decennia na haar dood te corrigeren.
Het was ruim tien jaar geleden de bedoeling van Riann Coulter en mij geweest om een overzichtstentoonstelling van Heron samen te stellen. Haar werk was echter zo verspreid en er was zo weinig onderzoek naar gedaan, dat het een onmogelijke opgave leek. Dit project werd mogelijk gemaakt door het werk van Billy Shortall, eerst met zijn masterproef, en ten tweede door onderzoek in opdracht van IMMA om de bestaande werken van Heron op te sporen, primaire en secundaire bronnen samen te brengen en het traject van haar biografie en artistieke carrière te documenteren.
De tentoonstelling bij IMMA is verdeeld over verschillende kamers, die elk een ander thema verwoorden: biografie, vroeg werk, Biënnale van Venetië, vlucht, primitivisme, het mannelijke lichaam en het vrouwelijke lichaam.1 De displays verwoorden de volledige breedte van Herons sculpturale praktijk, inclusief houtsnijwerk, steenhouwen, lassen in verschillende metalen, loden reliëfs, geslagen metalen reliëfs en ingekapselde steenassemblages, evenals haar grafische praktijken van tekenen en etsen.2
Heron was nooit gebonden aan één stijl of materiaal, maar ze innoveerde voortdurend en breidde de mogelijkheden van haar sculpturale medium voortdurend uit. Heron won vele prijzen, waaronder drie jaar op rij de Taylor Scholarship. Ze werd opgenomen in de Irish Exhibition of Living Art, vond commerciële vertegenwoordiging bij de Waddington Galleries en werd in de pers geprezen als de belangrijkste moderne beeldhouwer van Ierland. Heron vertegenwoordigde Ierland mede op de Biënnale van Venetië in 1956, samen met schilder Louis le Brocquy (1916 – 2012). Voor deze retrospectieve presenteren we een gedeeltelijke herhaling van Herons deelname aan de Biënnale van Venetië.3
In haar essay voor de begeleidende monografie leest Riann Coulter het werk van Heron door een feministische lens, waarbij ze in deze sculpturen een rode draad van vrouwelijke weerbarstigheid en uitdagendheid aantreft. Coulter contrasteert Herons beeld in de media als een mooie, elegante, vrouwelijke vrouw met een andere realiteit die in haar archief wordt overgebracht: die van een vrouw die met haar handen werkte bij het zware werk van houtsnijden en lassen, die het geld van een modellencontract gebruikte om een motor kopen en in haar eentje door Europa reizen, en die altijd een zelfstandig pad bewandelde.
De tentoonstelling wordt afgesloten met reflecties over een vrouw die een artistiek medium nastreefde dat traditioneel geassocieerd werd met mannen en mannelijkheid. Hoewel ze tijdens haar leven een succesvolle carrière had opgebouwd, zorgden problemen in de geschiedschrijving en de manier waarop de kunstmarkt het werk van vrouwen minder waardeert dan dat van mannen ervoor dat haar werk tot nu toe grotendeels in de vergetelheid raakte.
De Lower Ground Galleries bevatten 'Redux: Contemporary Irish sculptors at Venice', samengesteld door Sara Damaris Muthi, met het werk van Siobhán Hapaska, Eva Rothschild en Niamh O'Malley - vrouwelijke beeldhouwers die Ierland vertegenwoordigden op de Biënnale van Venetië in 2001, 2019 en respectievelijk 2022. 'Redux', wat heropleving betekent, signaleert de blijvende erfenis van Heron in de nabijheid van de hedendaagse beeldhouwpraktijk.
Seán Kissane is curator tentoonstellingen bij IMMA. 'Hilary Heron: A Retrospective' loopt door op IMMA tot en met 28 oktober 2024 en wordt van 15 november 2024 tot en met 15 februari 2025 gepresenteerd in FE McWilliam Gallery and Studio.
imma.ie
1 Bij FE McWilliam Gallery zal de architectuur een andere indeling vergen, maar de belangrijkste thema's blijven behouden in de tentoonstelling.
2 De checklist met werken bij IMMA en FE McWilliam is anders, met een iets kleiner aantal werken dat naar Banbridge reist. Schetsboeken, tijdschriften en kleinere objecten, zoals sieraden en andere huishoudelijke artikelen, maken deel uit van de biografische tentoonstelling.
3 We zijn Pierre le Brocquy dankbaar voor het aanleveren van de Venetië-installatiebeelden uit het le Brocquy-archief, wat de identificatie van de door Heron getoonde werken vergemakkelijkte.
